Temat spotkania: ODKRYĆ EWANGELIĘ, „Sam Najwyższy objawił mi, że powinienem żyć według formy świętej Ewangelii”.
Uczestnicy:
- Artur i Agnieszka
- Kasia i Sebastian
- Ela i Wojtek
- Agnieszka i Mirek
- Lidka i Krzysiek
- Ela J.
- Renata
- Monika
- Robert
- Marek
Opis spotkania
Spotkanie rozpoczęło się wspólną modlitwą uczestników w kaplicy. Modlitwa opierała na cytatach ze źródeł franciszkańskich, opisujących stosunek Św. Franciszka do słów zawartych w Ewangelii: „Odkrycie Ewangelii to odkrycie dobroci i miłości Boga. Ewangelia to Dobra Nowina o zbawieniu danym człowiekowi. To działanie Boga zostało zapisane, by sięgać do tekstu i przypominać sobie o nim. Franciszek utożsamia Ewangelię z osobą Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. On jest Słowem Ojca, które od Niego wychodzi, by stać się jednym z nas. Bóg zniża się do człowieka, bo go kocha. To jest dobra wiadomość: nigdy nie pozostaję sam, w samotności, bo mogę zawsze liczyć na dobro, miłość i ratunek ze strony Boga. Franciszkanin odkrywa codziennie „Miłość, która nie jest kochana” mówi o niej innym, odpowiada na nią osobiście i stara się zaprosić cały świat do radości z bezgranicznej, bezwarunkowej, zbawczej Bożej miłości i do odpowiedzi na nią”. Druga część spotkania formacyjnego dotyczyła przedstawienia opisu procesu wewnętrznego nawrócenia św. Franciszka w oparciu o jego odkrywanie Ewangelii. Podczas tego fragmentu spotkania starano się zobaczyć, jak Św. Franciszek odkrywał, że Ewangelia jest tym, co wystarcza oraz, że Ewangelia to podążanie śladami Chrystusa. Powyższe rozważanie było wprowadzeniem do wspólnotowego dzielenia się na następujące tematy:
- Czy spotkanie ze Słowem Bożym jest dla mnie czymś ważnym? Na którym miejscu w hierarchii moich wartości znajduje się ono? Czy pogłębiam rozumienie Słowa Bożego?
- Co dzieje się ze Słowem Bożym w moim życiu? W jakim stopniu przemienia ono moje plany, wartości, postawy, słowa
- Czy w trudnych momentach życia uciekam się po radę do Słowa Bożego?
- Czy życie Słowem Bożym kształtuje moją postawę szacunku i posłuszeństwa wobec Boga i Kościoła?
Podsumowaniem spotkanie była refleksja ogólna, w trakcie której uczestnicy spotkania usłyszeli, że wiele jest rzeczy w naszym życiu, które angażują serce, umysł i siły, co niesie ze sobą niebezpieczeństwo rozproszenia i zgubienia sprzed oczu tego, co najistotniejsze w życiu, Tego, który jest źródłem naszej nadziei, którego osoba i istnienie daje nam i wspólnocie kierunek i przyszłość: Jezusa Chrystusa.
Przypomniano, że Jezus jest tym, który prowadzi ku wyniesieniu chwały Królestwa Bożego, ku spotkaniu z Ojcem, będącego celem całego istnienia i stworzenia i nie można iść do Boga chwały bez spotkania się z najpierw z Nim uniżającym się, przebywającym w głębokości naszego serca. O Jezusie możemy dowiedzieć się z Ewangelii. Po co mam się o Nim cokolwiek dowiadywać? Bo Syn Boży, Jezus Chrystus, jest jedyną drogą do nieba, a nauka ewangeliczna (czyli to, co Jezus mówi, a wraz z Nim Jego Ojciec i Duch Święty) ukazuje prostą drogę do nieba. Jasno pokazuje to, co najistotniejsze. Święta Ewangelia Pana Jezusa Chrystusa jest w każdym czasie źródłem całego życia Kościoła, jak też orędziem zbawienia dla całego świata.
Spotkanie zakończyło się przekazaniem wyzwań, które powinno się wynieść z tego spotkania:
- Dostrzeż to, co jest w tobie złe, grzeszne, cuchnące i ułomne. Czy oddajesz to Panu? On jest lekarzem i może uzdrowić.
- Pan obdarza mnie swoimi łaskami, darami, dobrami. Jakie one są? Zobacz w swym życiu i nazwij to dobro, które otrzymujesz od Boga. Co jest tym dobrem? Czy je zauważasz?
- Życie jest darem, chociaż czasem niesie ze sobą trud i krzyż. Jak postrzegasz własne życie? Czy jesteś w stanie dziękować Bogu, czy też widzisz tylko negatywne strony istnienia?
- Przypatrz się własnym tęsknotom i pragnieniom. Co zajmuje twoje serce?
- U podstaw głoszenia Ewangelii jest modlitwa, prawa intencja i miłość do Jezusa i do ludzi. Jak te elementy wyglądają w twoim życiu?