Początek Wielkiego Postu, pierwszy czwartek miesiąca i adoracja Najświętszego Sakramentu w Kościele Opatrzności Bożej podczas której modliliśmy się i rozważaliśmy fragment z Księgi Syracha 17,24-29
Tym zaś, którzy wróć się do Pana, porzuć grzechy, błagaj przed obliczem [Jego], umniejsz zgorszenie! Wróć do Najwyższego, a odwróć się od niesprawiedliwości
i miej występek w wielkiej nienawiści! Któż w Szeolu wielbić będzie Najwyższego,
zamiast żyjących, którzy mogą oddawać Mu chwałę? Zmarły, jako ten, którego nie ma, nie może składać dziękczynienia, żyjący i zdrowy wychwala Pana. Jakże wielkie jest miłosierdzie Pana i przebaczenie dla tych, którzy się do Niego nawracają.
Daje drogę powrotu– bo sam jest Drogą. Pociesza bo sam jest Pocieszycielem . Nawracać się to całkowicie zmieniać kierunek swojego życia. Każdy dzień jest albo krokiem ku Bogu, albo krokiem ku upadkowi. Nasze życie rzadko nawiedzają wielkie wydarzenia, bardzo mocne doświadczenia wiary. Zwykle z trudem przebijamy się przez najeżone problemami codzienność. I to właśnie w niej, w tej szarej rzeczywistości pełnej kłopotów i zamartwień, ma się dokonać nasze nawrócenie. Popatrz na swoją codzienność. Co Ciebie w niej najbardziej nuży, gdzie czujesz największe obciążenie? Właśnie tam w ciszy Miłującego Serca czeka Pan Bóg – Droga i Pocieszyciel, by dać Ci nadzieję i pokrzepienie.
Uczestnicy:
- Ks. Jakub,
- Ela i Wojtek P,
- Agnieszka i Artur G.,
- Monika N,
- Mirek W,
- Ola K,
- Ela J.