23 października 2016 – Spotkanie formacyjne

obecni:Aga i Artur, Kasia i Sebastian, Agnieszka i Mirek, Ela i Wojtek, Ela, Gosia, Robert, Marek, Lidka i Krzysiek
Formacja – sprawozdanie merytoryczne ze spotkania.
Młodość św. Franciszka: odwraca się od świata (tj. sił przeciwnych Bogu) i szuka jego woli. Zna Pismo Św. bo bierze udział w życiu liturgicznym Kościoła, lubi francuski i śpiewa pieśni w tym języku. jako człowiek ambitny ma marzenie: awansować w hierarchii i zostać rycerzem (może to osiągnąć tylko na polu bitwy). 
Na zmianę jego życia przed spotkaniem z trędowatym wpływa: 
roczna niewola ("radował sie w Panu i z więzów się śmiał), 
choroba ("skruszony chorobą, bo dusza tylko cierpieniem daje się naprawić, a wrażone w duszę przyzwyczajenia niełatwo wykorzenić"), 
hojność ("hojnym gestem daje swoje szaty, w które był ubrany"), 
sny ("dlaczego opuszczasz Pana dla sługi, a bogatego Boga dla ubogiego człowieka?"), 
łaska wewnętrzna ("gdy najedzeni aż do wymiotów paskudzą place miasta pijackimi śpiewkami, on odłącza sie od nich ciałem i w sercu swym śpiewa Bogu"), 
modlitwa w samotności ("przeżywał wielką pasje ducha i nie spoczął, póki nie dokonał tego, co nosił w sercu").
PYTANIA DO REFLEKSJI: 
Co mówią do mnie doświadczenia św. Franciszka? jaskie wskazówki mogę z nich wynieść dla siebie?
Czy potrafię dostrzec i nazwać wydarzenia w moim życiu, przez które Bóg mnie szuka?
Jaki jest stan mojej wiary?
PROCES WEWNĘTRZNEGO NAWRÓCENIA: 
"rozpocząłem czynienie pokuty" – pokuta jako przewrót od życia ześrodkowanego na własnym ja do życia poddanego Bogu, jego woli; zmiana sposobu myślenia i postępowania
"gdy byłem w grzechach" – egocentryzm oddzielał go nie tylko od Boga, ale i od ludzi, to było czymś "gorzkim, wstrętnym"
"Pan sam wprowadził mnie" – Franciszek nie planował, to Bóg miał inicjatywę, poprowadził tam, gdzie sam by nie poszedł
"okazywałem im miłosierdzie" – akceptuje rzeczywistość taką, jaka jest, widzi marność i ubóstwo, przez konkretna posługę następuje spotkanie z Bogiem w bliźnim
"gorzkie zmieniło sie w słodycz duszy i ciała" – pojawia się nowy stan oceniania i odczuwania, trzeba czasu, by w sercu człowieka rozpoczęła się przemiana, wymaga to łaski Boga, ale i otwartości, wysiłku wyjścia poza siebie
"porzuciłem świat" – zrywa z aktualnie prowadzonym sposobem życia
WYZWANIA:
Zbadać siebie i uznać prawdę o swoich grzechach. NAZWAĆ JE.
Zbadać, kiedy dokonuje się we mnie przemiana duchowa. NAZWAĆ co na nią wpływa
Wiara to nie teorie ale praktyka miłości, czynienie miłosierdzia. Jaka jest PRAKTYKA mojej wiary?
MEDITATIO: odwrócić porządek swojego myślenia, przećwiczyć w praktyce na "swoim trędowatym". Wykonywać ćwiczenia duchowe, jakie Pan nam daje. Ilu trędowatych masz naokoło? Nie możesz na nich patrzyć? rozmawiać z nimi? wybaczyć?oceniasz, osądzasz, kategoryzujesz…W jakich porządkach funkcjonujesz? Ewangelia ma cię wyrwać z tego porządku. TRZEBA BYĆ NAPRAWDĘ WOLNYM, BY SIĘ UTRZYMAĆ POZA PORZĄDKIEM STWORZONYM PRZEZ SAMEGO SIEBIE I ŚWIAT.  

Dodaj komentarz