17 marca 2016 – Msza Św. wspólnotowa

Obecni:
  • Ela J.
  • Lidka+Krzysiek+Julka+Tomek
  • Agnieszka i Mirek,
  • Ela i Wojtek
  • Ola i Marek
  • Agnieszka i Artur
 
(J 8,51-59)
Jezus powiedział do Żydów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki. Rzekli do Niego Żydzi: Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy – a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz? Odpowiedział Jezus: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy – kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał /go/ i ucieszył się. Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni. 
 
W kazaniu ksiądz zachęcał nas do jak najlepszego przeżycia zbliżającego się Triduum Paschalnego. Zwrócił uwagę, ze wydarzenia, które będą miały miejsce nie są tyle pamiątką wydarzeń historycznych, lecz wydarzają się tu i teraz. Uczestnicząc w nich uczestniczymy ponownie w drodze krzyżowej, cierpieniu i śmierci Chrystusa, która wydarza się na naszych oczach.

Dodaj komentarz