Adwentowe Dni Skupienia w Bystrej Podhalańskiej 04-06.12.2015

W dniach 04-06.12.2015 w Bystrej Podhalańskiej odbyły się Adwentowe dni skupienia, których tematem była Wspólnota.
Nasze spotkanie rozpoczęliśmy od wieczornej Eucharystii w piątek. Program sobotni był napięty, ale nie zabrakło w nim:
  • modlitwy (jutrznia, Eucharystia, nieszpory, adoracja wieczorna),
  • spotkania ze Słowem Bożym, poprzedzonym konferencja br. Artura Borkowskiego OFM Cap,
  • dzieleniem się życiem we wspólnocie podczas spotkania sprawozdawczego czy też w grupach.

Cały program dnia był poświęcony rozważaniu czym jest wspólnota, jaką rolę ona odgrywa w naszym życiu i jak mamy się o nią troszczyć. Brat Artur w swojej konferencji podkreślił, że jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, na obraz Trójcy Świętej, którą jest Wspólnota. U podnóża wszystkich tęsknot jest tęsknota za wspólnota, gdyż Bóg stworzył niewiastę z żebra Adama i od tej chwili mężczyzna nie jest pełny= doskonały, lecz w chwili gdy łączy się z kobietą dopiero wówczas tworzą całość= jedność. A zatem uzasadnione jest tęsknota każdego człowieka w poszukiwaniu pełni w relacji = jedności z drugim człowiekiem. W pogłębieniu tych prawd były pomocne sigla do indywidualnego rozważania (Ez 36, 24-38; Mk 3 13-19; Dz 4, 32-35; J 17, 20-24), które też były podstawą do dzielenia się w grupach jak to Słowo Boże przemienia nas.
Korzystając z gościnności sióstr sercanek, które opiekują się domem rekolekcyjnym w Bystrej, mieliśmy możliwość uczestniczenia w adoracji Najświętszego Sakramentu  w oprawie 22 świętych , który są zgromadzeni  w relikwiach w kaplicy dolnej. W tej adoracji dziękowaliśmy Bogu za powołanie nas do Wspólnoty oraz wielbiliśmy Go w tym jak On działa w naszym życiu.
Program niedzielny rozpoczęliśmy jutrznią, następnie po śniadaniu i przerwie kawowej miała miejsce konferencja. Podobnie jak w sobotę, konferencje wygłosił br. Artur wspomagając się ciekawa prezentacją, w której zawarł następujące zagadnienia:
  • czym jest wspólnota Jezusa ,  co ona nam daje i  kim ja jestem we wspólnocie =  W założeniu wspólnota Jezusa była po to, aby żyć w pełni. Jest to możliwe wówczas gdy Jezus Chrystus żyje w centrum tej wspólnoty.
  • co jest najważniejsze we wspólnocie = padały odpowiedzi  m.in. braterstwo, ludzie, miłość, wiara itp. Celem wspólnoty  według br. Artura to jedność , która powinna nam zawsze towarzyszyć. Słowo Wspólnota = Communio = Komunia.
  • czego szukasz we wspólnocie i co jest Twoim kryterium = Każdy wybór, który podejmuje we wspólnocie może budować jedność lub burzyć ta jedność. Podstawowym kryterium we wspólnocie jest jedność, która buduje. Wspólnota funkcjonuje dobrze, jeżeli jest masz jedność w sobie, jedność z bratem i jedność z Bogiem.
Na jedność w sobie mają wpływ:
a) wybory – dobra lub zła, tego co służy dobru i tego co to dobro niszczy
b) akceptacja siebie  – czy w tej funkcji, którą pełnisz jest realizacja Twojego powołania?
c) walka z lekami –czy  wiesz czego się boisz i dlaczego się boisz?
d) pragnienia – o czym marzysz, za czym tęsknisz, czego pragniesz?
To są pytania, które ciągle nam powinny towarzyszyć. Te cztery elementy są droga do dojścia do jedności w sobie i próbą odpowiedzi na pytanie kim jestem.
Drugi człowiek to zwierciadło Jedności. Często okazuje się, że nie potrafimy kochać, a to burzy wspólnotę:
  • rywalizacja,
  • brak szczerości,
  • grzechy języka(obmowa),
  • toksyczne relacje z powodu braku przebaczenia – braku miłości,zamykanie się we własnym gronie
To co buduje wspólnotę to rzeczywistość pojednania. Przykład KAPITUŁA WIN, w której mamy odwagę powiedzieć sobie kto i co rujnuje wspólnotę. Nie będzie jedności w Tobie i z bratem, jeżeli nie będzie jedności z Bogiem. Grzech osobisty, grzech wspólnoty, oddziela ją od Boga. Jeżeli będziemy w jedności z Bogiem, to będziemy pokazywać to innym ludziom. Pierwszym sposobem pielęgnacji tej jedności jest wpatrywanie się w Pana Boga np. przez adorację. Drugim, dzielenie się Słowem – pokazanie tego co On robi w moim życiu. Jest to też podstawowa rola każdego z nas we Wspólnocie. Tak żeby Kościół i świat zobaczył w nas Pana Boga. Nie ma mowy o głoszeniu Jezusa Chrystusa, jeżeli nie ma Go we mnie. Jedność jest fundamentem do głoszenia Słowa sobą.
Po tak mocnej konferencji przyszedł do nas oczekiwany przez dzieci i nie tylko gość – Święty Mikołaj, który dla każdego miał prezent. Dorośli otrzymali symboliczne ołówki oraz Pisma św. Franciszka i św. Klary, natomiast dzieci słodkości. W centralnym punkcie dnia nie zabrakło wspólnej Eucharystii, a obiad zakończył nasze adwentowe spotkanie.
W dniach skupienia brali udział:
  • Agnieszka, Mirek W. + Zosia
  • Ela i Wojtek P.
  • Ola K. + Maciuś
  • Artur G.
  • Lidka i Krzysiek J.
  • Kasia, Sebastian N. + Patrycja i Tereska
  • Renia K.
  • Gosia B.
  • Dominika S. + Bolek
  • Ela, Robert U. + Piotr, Adam i Dorota
  • Ania i Grzegorz K. (sympatycy naszej wspólnoty)

Dodaj komentarz