Prowadzący: Kasia i Sebastian
Temat: Zazdrość
Obecni:
- Ela J.,
- Marek,
- Ola,
- Agnieszka W.,
- Mirek,
- Artur,
- Lidka,
- Gosia,
- Kasia,
- Sebastian,
- Ela P.,
- Wojtek.
Rozważono część franciszkańską tematyki Zazdrość.
Oto główne myśli (autorstwa Lidki):
- Nasze są jedynie wady i grzechy
- Zazdrość – odmiana pychy
- skutkiem pychy niecierpliwość, smutek, niepokój, depresja, złość itp. Z powodu tego, czego nie mamy
- Człowiek zazdrosny patrzy złym okiem i nie potrafi znieść światła dobra
- Kto zazdrości dopuszcza się bluźnierstwa, bo w bliźnim jest Chrystus sprawiedliwy, który obdarowuje wszystkich tak samo (choć nie tym samym)
- Wspólnota jest po to, by ujawniać nasze ograniczenia i robić miejsce Chrystusowi
- Dostrzegamy wady i zazdrościmy zalet gdy żyjemy w grzechu
- Tezy: 1)pycha i egoizm źródłem zazdrości; 2)chcemy coś przywłaszczyć (co jest dane komuś i nie należy do nas); 3) niszczy wspólnotę braterską
- Z zazdrości, zamiast walczyć ze złem, ludzie kierują się przeciw sobie wzajemnie
- Skutek – zazdrość rodzi: rywalizację, udrękę, bunt, zawiść, zachłanność
- Zazdrośnicy męczennikami diabła – przez życie doczesne po wieczne; choroba duszy rodząca się ze szczęścia innych
- Odrzucona pokusa zazdrości czyni duszę czystą
- „święta zazdrość”: motywuje pozytywnie, nie by być lepszym od kogoś, nie by robić na złość, ale żeby samemu być lepszym
- Dwa stany ducha: pragnienie dobra, pożądanie zła
- Efekty „świętości”: bezinteresowność, hojność, wielkoduszność, życzliwość
- Źródłem zazdrości brak miłości, poczucia bycia kochanym
- Zazdrość negowaniem planu Opatrzności Bożej i mądrości Stwórcy
- Ratunkiem zwrócenie się ku drugiemu człowiekowi
- Należy troszczyć się o jedność, zrozumieć innych, nie mówić tego, czego innym nie możemy powiedzieć w twarz
- Służba braterska sprawdzianem miłości do Chrystusa
- Nikomu nie należy odpłacać złem za zło, ale dla dobra innych dawać bezinteresowny dar z siebie
- Przeciwieństwem tego jest brak szacunku, nienawiść, przekleństwa, brak życzliwości
- Życie odkrywaniem miłości Boga, który bezinteresownie umiłował człowieka, powołał go do życia, ofiarował mu się, aby go zbawić
- Pełne otwarcie na życzliwość pozwala na rozpoznawanie jej sytuacjach trudnych
- Uprzejmość i pokora, bez osądu, są wyrazem jedności z Chrystusem
- Wiedząc, że Bóg jest najwyższym dobrem trudno komukolwiek czegokolwiek zazdrościć, bo Bóg oddaje się wszystkim tak samo – oddaje się tak samo każdemu
- Starajmy się służyć pomocą innym tak jak Opatrzność Boża służy nam
- Ograniczenia zewnętrzne sytuacją do wzrostu
- Bóg współdziała z nami we wszystkim dla naszego dobra, trudności uświęcają, jeśli się je pokonuje w Bogu
- Zazdrość staje się grzechem nie w pojedynczej myśli, tylko uporczywym rozmyślaniu o tym i przyzwoleniu na nią